بازیهای ادراکی ودیداری و حرکتی

به طور کلی توانایی درک تفاوتها و مشابهت ها در مجموعه ای از اشکال هندسی ، یک مهارت ادراکی دیداری است. توانایی تشخیص و طبقه بندی محرک های شنیداری و رد گیری الگوهای معنی دار آنها و تشخیص تفاوت بین اصوات ن – د – ب در زبان محاوره ای به تقویت ادراک شنیداری بستگی دارد . بسیاری از کارها که توسط دست انجام می گیرد ( نوشتن ، تایپ کردن مستلزم کنشهای حرکتی می باشد. همینطور بسیاری از فعالیت های بازی و ورزشی مستلزم مهارت های بالای حرکتی درشت می باشد. به همین دلایل است که تکالیف سطح پایین تر در این سلسله مراتب از اهمیت بسیار در برنامه های تربیتی کودکان بر خوردارند. درمان یکپارچگی حسی مستلزم تحریک دستگاههای دهلیزی، گیرنده های عضلانی و لمسی است. توانایی های ادراکی دیداری ، پیش نیاز مقدار بسیاری از یادگیری های رسمی است که در پی آن می آید. مطالعه پژوهش روسنر (۱۹۷۸) مهارتهای ادراکی را به گروهی از کودکان مبتلا به ناتوانایی های هوشی خفیف آموزشی دادند و با گروه گواه مقایسه نمودند که در یک گروه سنی و با یک هوش بر متوسط، و بعد از گرفتن پس آزمون به این نتیجه رسیدند که نسبت به گروه کنترل در مسائل ادراکی بهتر عمل کردند.