تقویت هوش حرکتی در خانه هوش و خلاقیت سعادت آباد

نظریه ای که توسط گاردنر مطرح شد هوش را شامل ابعاد مختلفی می داند که عبارت از هوش دیداری (فضایی)، کلامی (زبانی)، منطقی (ریاضی)، حرکتی (بدنی-جنبشی), موسیقیایی (ریتمیک)، درون فردی، برون فردی و اخیرا هوش طبیعت گرا می شود. در این میان، افرادی که از هوش حرکتی بالایی برخوردارند توانایی دستکاری اشیاء به صورت لمسی و حرکتی را بیشتر از سایر افراد دارند و تمایل دارند که از نحوه درست شدن اشیاء و چگونگی کارکردن آنها سر در بیاورند. معمولا ورزشکاران، جراحان، معماران، مجسمه سازان و خیاط های برجسته از هوش حرکتی بالایی برخوردارند.

بر اساس نظر متخصصان حوزه روان شناسی رابطه بین ورزش و هوش، برخورداری از هوش نیمی ژنتیکی و نیمی محیطی است، بر این اساس هوش علاوه بر ذاتی بودن می تواند از محیط هم تاثیر بپذیرد. یکی از عوامل محیطی مهم تاثیر گذار بر هوش، ورزش و تحرک است، که این عامل نه تنها باعث تقویت هوش حرکتی افراد می شود بلکه سایر ابعاد هوشی را هم تحت تاثیر قرار می دهد. به عنوان مثال رشته های توپی-ادراکی و حرکتی، هوش موسیقیایی یا ریتمیک را با دریبل زدن، درون فردی را با کنترل هیجانات، برون فردی را از طریق برقراری ارتباط با مربی و هم تیمی هایش، کلامی را با ارتباط کلامی با دیگران،و دیداری را با مشاهده صحنه های متنوع و پویا، هنگام انجام ورزش تقویت می کند. هوش طبیعت گرا نیز از طریق تجربه محیط های طبیعی نظیر کوه، چمن، کویر، و سایر مظاهر طبیعی قابل توسعه و پیشرفت است.

نتایج تحقیقات عصب شناختی نشان می دهند، افرادی که ورزش می کنند نواحی خاصی از قشر مغزشان ضخیم تر و گسترده‌تر است و طبیعتا وقتی مغز چنین حالتی را تجربه می کند، ظرفیت بیشتری برای کنترل و اجرای سایر فعالیت ها دارد. هر فعالیتی که حرکت آگاهانه و ارادی (مثل انواع ورزشها، بازی ها یا پانتومیم)، لازمه آن باشد، در تقویت ابعاد مختلف هوشی فرد و به‌ویژه هوش حرکتی موثر است.